En daar was ik dan weer!

zo, en daar ben ik dan weer, heb even geen tijd gehad om een post te plaatsen, dus nu dan maar weer.

Nadat ik ben weggegaan uit het kantoor zijn we eerst naar een irene haar huis gegaan om wat te eten(irene is een collega van mijn pa waar we tot nu toe mee reizen). Nadat we klaar waren met eten kwam onze chauffeur eraan (.....) die ons tot aan de grens van Ghana en Burkina Faso zal brengen, mocht dat doorgaan.

Na het eten zijn we op weg gegaan naar Cape Coast, om daar naar het Cape Coast Fort te gaan, een van de slavenforten aan de westkant van Afrika, We kwamen daar tegen 6en aan, en het was toen te laat om nog een rondleiding te kreigen, dus hebben we toen besloten de volgende dag vroeg terug te komen.

Op de weg naar onze slaapplaats kwamen we langs een ander slavenfort: El Mina, wat vroeger van de Nederlanders is geweest, en dit bleek nog wel open te zijn dus hebben we hier een rondleiding door gehad door een gids genaamd Kofi (denk dat je het zo spelt).
Wat voor mij wel een hele nieuwe ervaring was, was toen we naar het kasteel toe liepen, werden we aan alle kanten aangesproken door verschillende Afrikaanse mannen, die ons heel normaal vroegen hoe het ging, en naar onze namen, en waar we vandaan kwamen (degene die tegen mij ging praten die kende het woordje welkom(op zijn “Nederlands” uitgesproken) en daarnaast kende hij ook onze voetbalvereniging Ajax (waar hij heel trots over ging vertellen dat hij daar fan van was). En dan lopen ze daarna gewoon weer weg na je te hebben gegroet, heel raar.

Waar we daarna geslapen hebben, geweldige plek, denk je in: houten hutjes met een rieten dak, palmbomen met kokosnoten aan het strand, en een grote houten “hut” met een enorm dak als restaurant. Hier sliepen wij dus, het enige verschil was dat het beschilderde betonnen hutjes waren, met een rieten dak. Maar, zeker een bijzondere slaapplek.

De ochtend erna zijn we vroeg opgestaan om eerst nog even in de oceaan te zwemmen, waarna we vertrokken naar het fort van Cape Coast.

Dit fort was mooier opgezet dan El Mina, met een veel beter museum etc, maar beide waren het indrukwekkende slavenforten.

Nou, en toen vertrokken we naar Mim hoor, nou, volgens mij hebben we haast wel 9 uur in de auto gezeten, terwijl het een 6 uurs rit was. Waarom? omdat onze chaufferu de weg niet bleek te weten, dus hij ipv linksaf te slaan, naar rechts ging. dit koste ons volgens mij zoiezo wel een uur a anderhalf.

In Mim zijn we naar een bedrijf geweest waar ze cashew noten verwerkte, en van de cashew appels maakte ze brandy.

En toen we daarna op weg gingen naar Wenchi, wist onze chauffeur een kortere route, dit zou ons best uitkomen, als hij de afslag niet gemist had in het donker, wat ons dus uiteindelijk ook weer meer tijd koste.

nu zul je mischien denken: een afslag missen is toch niet zo erg? of: hoe kun je nou weer een afslag missen? nou kijk bij die eerste is het zo: er zijn niet zoveel afslagen in Ghana, ga maar eens op zoek naar de wegenkaart van Ghana. Hoe je hem dan kan missen? in elk dorpje hier waar je met de auto doorheen komt, ( wat trouwens grappig is om te vertellen: hier ontstaan dorpjes aan de weg, net zoals vroeger in europa dorpjes aan een rivier ontstonden) zie je superveel afslagen, alleen leiden ze je alleen maar verder het dorpje in, waar je dus niks aan hebt.

Uiteindelijk kwamen we s’avonds laat aan in Wenchi, waar we Lieuwe, Seth, en zijn 4 kinderen tegen kwamen.

Lieuwe is een student uit Wageningen, en doet hier nu onder het bedrijf van mijn pa zijn stage. Nouja, veel ga ik er niet op zetten over hem, behalve dat het een gezellige jongen is, en dat hij een solo beatboxer blijkt te zijn, en een bboy is geweest, serieus, zelfs op een ander continent kom je ze tegen.

Seth is een Ghaneze collega van mijn pa, in mijn pa’s bedrijf hebben ze dacht ik iets van 60 mensen “in het veld” werken, wat betekent dat ze wonen en werken in het land waar ze bezig zijn. Omdat zijn vrouw ziek was heeft hij zijn 4 kinderen mee, de jongste is 4, en de oudste is 11, en hij laat ze gewoon de hele dag in zijn hotelkamer, en ze passen gewoon op elkaar, als een soort roedel zegt hij. Zou jij dat thuis doen met je broertje of zusje ?

Nou in Wenchi is er eigenlijk weinig gebeurd, geslapen, gegeten, nouja, gegeten, volgens mij heb ik bij elkaar nu iets van 1.5 kip gegeten, aangezien dat hetgene is wat ik het meest vertrouw tijdens het uitkiezen, de kkip word meestal vergezeld met of patat, of met rijst, en rijst hebben ze dan ook in 3 of 4 verschillende vormen.

daarnaast, had de serveerster in het restaurant het korte termijn geheugen van een goudvis ongeveer, nee serieus, je vroeg haar wat, en het koste haar like, 10 min voordat ze terug was met het antwoord, heel apart.

Het enige wat ik wel heb meegemaakt in Wenchi is een typisch Ghaneze vergadering, laten we het zo beschrijven: het zou om 10 uur beginnen, en iedereen was er pas om 11 uur. En soms lopen ze weg, zo ineens, voor een kwartier, half uurtje, en dan komen ze weer terug, heel eigenaardig, en Ghanezen maken heel veel grappen onder een vergadering, zouden nederlanders wat van kunnen leren.

Vanaf Wenchi zijn we samen met Lieuwe en de familie van Seth naar Mole park gegaan (met we bedoel ik: mijn pa, irene en ik).

Mole park is het grootste natuurreservaat in Ghana, en het heeft geen hekken, dus technisch gezien zoude nde beesten ook gewoon weg kunnen lopen, waarom ze dat niet doen? geen idee. De weg erheen was nog vrij lang, en niet erg makkelijk, aangezien het een zandweg was, met superveel gaten etc.

En dan kom je er aan, stap je uit de auto, en wat zie je als eerste? juist, Warthogs, wrattenzwijnen, gewoon, naast de receptie lopen, je zou ze gewoon kunnen aaien, ik heb alleen geen flauw idee wat ze dan zouden doen, dus ik heb het niet geprobeerd. Na het eten gingen we naast het zwembad zitten, en ineens roept er iemand: sst! dus wij kijken om, staat er op nog geen 2 meter afstand een brush buck (soort antilope) naar ons te kijken, en loopt daarna gewoon rustig door.

Na een korte nachtrust werd ik ineens door mijn pa gewekt: snel! kom buiten kijken! Dus ik snel aankleden, staat er ineens weer zo’n antilope in onze voortuin! Nadat deze weg was gelopen zijn we doorgelopen naar een uitkijkpunt aan het zwembad, vanwaar we 2 grote drinkplaatsen konden zien. in de 20 min dat we daar hebben gezeten hebben we dit gezien: ongeveer 30 antilopen, waarvan er 1 bijna werd opgevreten door een krokodil, een groep parelhoenders, en heel veel vogels.

na het eten zijn we aan de safari begonnen, dat betekende nog meer beesten:

als eerste reden we door een dorpje heen, waar er allemaal kleine aapjes en wrattenzwijnen en baboons (bavianen) doorheen liepen, waardoor het onmogelijk was om buiten iets te eten. Deed je dit toch, dan werd je achtervolgd, neergehaald, en pakte ze het eten uit je hand, gezellig.

daarna reden we door het gebied heen, waarin we nog meer antilopen en parelhoenders gezien hebben.
Op een gegeven moment liet de gids ons de auto stoppen, zodat we naar een uitkijkplatform konden lopen, eenmaal daar aangekomen zien we op 4 meter afstand een krokodil liggen, er lag er verderop nog een te onnen, en nog een schildpad. O, en halverwege kwam onze gids ineens langsrennen.

Onze gids kwam langsrennen omdat hij tijdens het rondkijken wat gezien had, en ons op kwam halen, dus wij liepen met hem mee, en wat zien we? 4 grote afrikaanse savanne olifanten die aan het baden waren, ge-wel-dig! Zeker toen er naderhand nog eens 3 bijkwamen, toen werd het helemaal geweldig, ze gingen spelen, drinken, en weet ik nog wat allemaal meer, het is dat ik nu geen foto’s kan plaatsen (heb geen card reader bij me) maar zodra ik thuis ben zal ik ze laten zien.

Na dit zijn we terug gegaan naar het motel, waar we nog hebben gezwommen in het zwembad, en ik mijn rug verschrikkelijk verbrand heb -.-’

Wat trouwens wel super grappig was, we (Lieuwe en ik) hebben geprobeerd de kinderen van Seth the leren zwemmen, nooit geweten dat zwemmen zo moeilijk was zeg xD.
De kleinste 2 waren te klein om uberhaupt alleen in het water te staan(was 4 voet diep) dus die moesten we constant boven water houden, aangezien ze compleet niet kunnen zwemmen. Bij de oudste 2 ging het iets beter, al waren ze beiden als de dood om te verzuipen, sorry voor de woordgrap. De jongen was te bang om maar 2 slagen te zwemmen, terwijl het niet dieper werd. Het meisje daarintegen had het zwemmen vrij snel onder de knie, ze kon nog niet compleet alleen zwemmen, maar we hoefden haar ook niet steeds vast te houden.

We zijn na het middag eten vertrokken naar Tamale, waar we Lieuwe op een bus hebben gezet terug naar Wenchi. Lieuwe wou nog even gedag zeggen tegen Seth en Irene die achtergebleven waren bij de auto’s, dus mijn pa en ik namen een flesje cola daar, dus zodra we Lieuwe gedag hebben gezegd, lopen we weg, ik met mijn flesje nog in mijn hand, blijkt dat je de lege flesjes terug moet geven, wist ik veel! dus die verkoper achter me aan lopen xD. Maar het kwam goed,

verder hebben we gisteren Janet (vrouwelijke president van Savanna Farmers) en malex ontmoet en zit ik nu weer in een hotel kamer, terwijl mijn pa naar een vergadering is, en de 2 zoontjes van Seth hier zijn, maar die laatste zijn casper het spookje aan het kijken op tv.

nu ga ik mijn internet zoeken om dit up te loaden, daarna wat uitrusten, en zometeen nog een intervieuw met seth doen.

O, en sorry als er spellingsfouten in zitten die jullie iriteren, maar ik ben best kapot op het moment, dus daar zal het aan liggen. Tot snel!